روانشناسی کودک و نوجوان -قصه درمانی-بازی درمانی

اگر از فتق دیسک کمر رنج می برید، ممکن است علائم را نشان دهید یا نداشته باشید. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، معمولاً به این دلیل است که مواد فتق دیسک به عصب کمر یا خاجی ... یا خود نخاع فشار می آورند. مراقب علائم زیر فتق دیسک کمر باشید:

• درد موضعی: علائم اولیه فتق دیسک کمر اغلب شامل درد در محل آسیب است. درد می تواند از کسل کننده و ضربان دار تا تیز و کوبنده باشد. همچنین ممکن است اسپاسم کمر یا درد یخ زده را تجربه کنید.
• سیاتیک:  فتق دیسک کمر یکی از علل شایع سیاتیک یا فشردگی عصب سیاتیک است. عصب سیاتیک شما از قسمت پایین کمر، در امتداد پشت پاها و به سمت پاهای شما می رود. هنگامی که مواد فتق دیسک این عصب را نیشگون می‌گیرد، علائمی مانند درد ساق پا می‌تواند از قسمت پایین کمر به باسن، همسترینگ، ساق پا و/یا پا ظاهر شود.

• اختلال عملکرد عصبی:  با این حال، عصب سیاتیک تنها عصبی نیست که می تواند در اثر فتق دیسک کمر تحت فشار قرار گیرد. علائم درد عصبی شامل سوزش یا تکان های الکتریکی، بی حسی یا گزگز در قسمت پایین بدن است.
• ضعف عضلانی:  اگر فتق دیسک شما به عصب کنترل کننده عملکرد ماهیچه ها (یا خود نخاع) فشار بیاورد، ممکن است در پاهای خود دچار ضعف شوید. اگر متوجه بی حسی در اطراف کشاله ران یا راست روده خود شدید یا دچار بی اختیاری شدید، در اسرع وقت به دنبال کمک پزشکی باشید. اینها علائم سندرم دم اسب هستند، وضعیتی که می تواند باعث فلج دائمی در قسمت پایین بدن شود.
• افتادگی پا:  فتق دیسک کمر می تواند باعث نوعی ضعف عضلانی خاص شود که به عنوان افتادگی پا شناخته می شود. این زمانی اتفاق می افتد که ماهیچه هایی که جلوی پا را کنترل می کنند در اثر برخورد عصبی ضعیف شوند. هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است برای شما دشوار باشد که توپ پا را از روی زمین بلند کنید.

به دنبال کمک برای فتق دیسک کمر

اگر مشکوک به فتق دیسک کمر هستید، با پزشک مشورت کنید. اگرچه 90 درصد از علائم فتق دیسک کمر پس از 6 ماه از بین می‌رود، اما پزشک می‌تواند به شما در مدیریت درد در حین بهبودی کمک کند.

علاوه بر این، پزشک می‌تواند آزمایش‌های تصویربرداری را برای کمک به تعیین محل دقیق فتق دیسک تجویز کند. با این اطلاعات، پزشک شما می‌تواند برنامه‌ای برای حمله طراحی کند که اعصاب خاصی را که تحت تأثیر لغزش دیسک شما قرار گرفته است، هدف قرار دهد. برنامه درمانی شما ممکن است شامل گزینه های درمانی غیرجراحی، مانند تزریق استروئید اپیدورال برای تسکین اعصاب ملتهب یا فیزیوتراپی باشد.