روانشناسی کودک و نوجوان -قصه درمانی-بازی درمانی

علل پرخاشگری در نوجوانان چیست؟

پرخاشگری در نوجوانان ناشی از عوامل بیولوژیکی (تغییرات هورمونی، ژنتیک)، عوامل محیطی (مسائل خانوادگی، تأثیر همسالان) و عوامل روانی (ویژگی های شخصیتی، اختلالات روانی) است. عوامل عصبی نیز نقش دارند. به عنوان مثال، قشر جلوی مغز که مسئول کنترل تکانه و تصمیم گیری است، در نوجوانان به طور کامل توسعه نیافته است و به طور بالقوه منجر به قضاوت ضعیف و طغیان های پرخاشگرانه می شود.

عوامل بیولوژیکی

1. ژنتیک : ژن ها از طریق تأثیر ژن های خاصی که فعالیت انتقال دهنده های عصبی را تنظیم می کنند و با عوامل محیطی در تعامل هستند، نقش مهمی در پرخاشگری نوجوانان بازی می کنند. در میان این عوامل ژنتیکی، ژن مونوآمین اکسیداز A (MAOA) است که به عنوان "ژن جنگجو" نیز شناخته می شود. بر اساس مطالعه ای که در سال 1996 توسط Brunner HG انجام شد، افرادی که سطح غیرطبیعی MAOA در مغزشان پایین است و نسخه کم فعالیت ژن MAOA رفتار تهاجمی از خود نشان می دهند.

1. شیمی مغز : تغییرات هورمونی در دوران بلوغ پاسخ های عاطفی و تکانشگری را افزایش می دهد. بر اساس یک بررسی در سال 2008 توسط Steinberg، L.، در مورد دیدگاه علوم اعصاب اجتماعی در مورد ریسک پذیری نوجوانان، که در مجله Developmental Review منتشر شده است، نوجوانان به دلیل احساس هیجان طلبی مرتبط با افزایش فعالیت دوپامینرژیک در دوران نوجوانی، رفتار پرخطری انجام می دهند.

1. عوامل نوروبیولوژیکی : شرایطی مانند آسیب تروماتیک مغز که بر قشر جلوی پیشانی و لوب های گیجگاهی تأثیر می گذارد، می تواند منجر به مشکلاتی در کنترل تکانه و تنظیم خلق شود و در نتیجه احتمال رفتار پرخاشگرانه را افزایش دهد. علاوه بر این، مطالعه‌ای در سال 2008 توسط کیسی، بی‌جی و همکاران، نشان می‌دهد که اگر قشر جلوی مغز، که مسئول کنترل تکانه و تصمیم‌گیری است، به طور کامل در نوجوانان رشد نکرده باشد، این پتانسیل را دارد که منجر به قضاوت ضعیف و طغیان‌های تهاجمی شود.

 عوامل محیطی

1. پویایی خانواده : سبک های فرزندپروری و محیط خانواده نقش مهمی در شکل دادن به رفتار نوجوان دارند. فقدان نظارت، انضباط ناسازگار، تنبیه شدید، یا قرار گرفتن در معرض خشونت خانگی به ایجاد رفتارهای پرخاشگرانه کمک می کند.

1. تأثیر همسالان : روابط همسالان و پویایی های اجتماعی نیز بر پرخاشگری تأثیر می گذارد. قلدری، طرد همسالان، و درگیری با گروه های همسالان بزهکار، رفتارهای پرخاشگرانه را تقویت می کند. بر اساس مطالعه 2021 توسط رایت، ام اف و همکاران، در مورد پرخاشگری و رفتارهای اجتماعی با انگیزه محبوبیت نوجوانان، که در مجله Frontiers in Psychology منتشر شده است، نوجوانان اغلب از پرخاشگری برای به دست آوردن محبوبیت در بین 
2. همسالان خود استفاده می کنند.
   

3. برای مشاوره با روانشناس نوجوان در تهران اینجا کلیک کنید
   

عوامل روانی

1. اختلالات سلامت روان : پرخاشگری یکی از علائم اختلالات مختلف سلامت روان از جمله اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) است . بر اساس مقاله‌ای توسط سازمان پزشکی جانز هاپکینز، ODD با الگوی رفتار نافرمانی، غیرهمکاری و خصمانه نسبت به والدین، همسالان، معلمان و دیگر شخصیت‌های معتبر مشخص می‌شود. اختلال سلوک (CD)، اختلال دوقطبی، و اختلال افسردگی اساسی نیز پتانسیل ایجاد پرخاشگری را دارند. این اختلالات معمولاً توانایی نوجوان را در تنظیم احساسات و رفتار مختل می کند و منجر به طغیان های پرخاشگرانه می شود.

1. تروما و سوء استفاده : تجربه آزار جسمی یا جنسی به طور قابل توجهی خطر رفتار پرخاشگرانه را در نوجوانان افزایش می دهد. تروما منجر به برانگیختگی شدید و پاسخ استرس اغراق آمیز می شود که ممکن است به صورت پرخاشگری ظاهر شود.