روانشناسی کودک و نوجوان -قصه درمانی-بازی درمانی

اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) که با نام فوبیای اجتماعی نیز شناخته می‌شود، یکی از اختلالات اضطرابی است که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM)، راهنمای مرجعی که توسط متخصصان سلامت روان برای تشخیص‌های رسمی روانپزشکی استفاده می‌شود، فهرست شده است.

برای تشخیص SAD، یک فرد باید از یک یا چند موقعیت اجتماعی که مستلزم قرار گرفتن در معرض افرادی است که نمی‌شناسد یا قضاوت اجتماعی احتمالی، ترس مداوم داشته باشد. علائم فرد باید دارای معیارهای زیر باشد:

• اضطراب تقریباً همیشه در پاسخ به سناریوهای اجتماعی به وجود می آید
• وضعیت یا اجتناب می شود یا با پریشانی شدید تحمل می شود
• این پریشانی یا اجتناب مضطرب باعث اختلال یا اضطراب قابل توجه عملکردی می شود
• اضطراب اجتماعی و واکنش‌های اجتنابی مرتبط به مدت شش ماه یا بیشتر ادامه می‌یابد
• فرد مبتلا تشخیص می دهد که اضطراب او غیرمنطقی یا بیش از حد است

برای برخی از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی، این علائم تأثیر منفی بر توانایی آنها برای دستیابی به اهداف شخصی معنادار دارد. آنها ممکن است برای رفتن به یک مصاحبه شغلی، شرکت در رویداد بهترین دوست یا ارائه یک سخنرانی مورد نیاز برای یک کلاس بسیار مضطرب باشند. برخی از افراد چنان اضطراب اجتماعی شدیدی را تجربه می‌کنند که در انجام فعالیت‌های لازم برای سلامتی یا ایمنی خود شکست می‌خورند.