دلایل زوج درمانی
زوج درمانی نوعی درمان است که هدف آن کمک به شرکای عاشقانه برای حل تعارضات رابطه، بهبود ارتباطات و افزایش محبت و همدلی برای یکدیگر است. زوج‌درمانگران ممکن است از تکنیک‌هایی از روش‌های مختلفی استفاده کنند، از جمله درمان متمرکز بر عاطفه ، روش گاتمن، درمان شناختی-رفتاری (CBT) برای زوج‌ها ، درمان رابطه‌ای ایماگو ، و موارد دیگر.
در حالی که برای زوج‌ها رایج است که وقتی رابطه‌شان در آستانه فروپاشی است، درمان را شروع می‌کنند، جدایی قریب‌الوقوع پیش‌نیاز زوج‌درمانی نیست. در واقع، بسیاری از زوج‌هایی که پیوند محکمی دارند، به دنبال درمان هستند تا به یک یا دو موضوع خاص که باعث اختلاف می‌شوند رسیدگی کنند و رابطه‌شان را به بهترین شکل ممکن بسازند.
اصطلاحات "زوج درمانی" و "مشاوره زوجین" گاهی اوقات حتی توسط پزشکان به جای یکدیگر استفاده می شوند. با این حال، به بیان دقیق، مشاوره زوجین یک رویکرد کوتاه مدت است که بر رسیدگی به یک مشکل مشخص، اغلب در شش جلسه یا کمتر تمرکز دارد. در مقابل، زوج‌درمانی معمولاً یک فرآیند طولانی‌مدت است که تاریخچه شخصی و الگوهای رابطه زوجین را به روشی عمیق‌تر و بازتر بررسی می‌کند.
وقتی از آن استفاده می شود
شرکای زوج درمانی به دلایل مختلف این کار را انجام می دهند. اغلب، اینها شامل چالش های ارتباطی می شوند. درگیری های مکرر یا شدید؛ اختلاف نظرهای مداوم در مورد مسائل مالی، تربیت فرزند، تقسیم کار یا سایر نگرانی های روزمره؛ یا چالش های مربوط به رابطه جنسی و صمیمیت. خیانت یک یا هر دو طرف نیز می تواند زوج را به دنبال درمان سوق دهد.
بسیاری از زوج‌هایی که در آستانه جدایی هستند به دنبال درمان می‌روند، یا برای تعیین اینکه آیا می‌توان رابطه را نجات داد یا برای اینکه جدایی را به سالم‌ترین و کم مخرب‌ترین راه ممکن هدایت کنند. رویکرد دوم ممکن است به ویژه برای زوج هایی با فرزندانی که می خواهند به طور موثر والدین مشترک داشته باشند، ارزشمند باشد. وارد شدن به زوج درمانی به این معنا نیست که یک زوج قرار است از هم جدا شوند، اگرچه زوج ها ممکن است در طول دوره درمان تشخیص دهند که انحلال مسالمت آمیز برای هر دو طرف بهترین است.
زوج‌درمانی همچنین ممکن است در صورتی مفید باشد که یک یا هر دو طرف از مشکلات سلامت جسمانی، اضطراب ، افسردگی ، سوء مصرف مواد ، PTSD یا چالش‌های مرتبط رنج ببرند، زیرا این مسائل می‌توانند ارتباط را مختل کنند یا بین شریک‌ها اختلاف ایجاد کنند. در چنین مواردی، شریک یا شریک آسیب دیده نیز ممکن است درمان فردی را دنبال کند.
زوج درمانی ممکن است در موارد خشونت خانگی یا انواع دیگر آزار عاطفی یا جنسی مورد استفاده قرار گیرد . با این حال، بسیاری از سازمان های خشونت خانگی، از جمله خط تلفن ملی خشونت خانگی، ادعا می کنند که زوج درمانی به تنهایی نمی تواند سوء استفاده را برطرف کند.