تکنیک های ترک عادات نامناسب در کودکان
در ابتدا والدین مناسب است بفهمند که چرا کودکشان این عادت را انجام می دهد و بسته به آن چاره ای بیندیشید.
والدین در نظر داشته باشند بیشتر عادتهای کودکانه به خودی خود از بین می روند. اما اگر عادت کودک شما با انجام هر روزه اش ایجاد مزاحمت و نگرانی می کند. ایجاد خجالت و شرمساری می کند یا حتی سبب ایجاد ضرر و زیانی برای شما یا خودش می شود باید در این زمینه کاری انجام دهید و او را در ترک این عادت یاری کنید.
تمجید و تحسین کردن کودک در ترک عادات بسیار موثر خواهد بود. پاداش و تحسین در صورت ترک اختلال مزبور نقش بسزایی در ترک عادت دارد. از سرزنش و تنبیه کودک بپرهیزید. والدین می توانند از روش های رفتاردرمانی (دادن ستاره یا برچسب های عروسکی به کودک) استفاده کنند. برای او هدایای دوست داشتی یا خوراکی مورد علاقه او را بخرند و برای ترک عادت ناخوشایند او جایزه بدهند.
با آرامش بیشتری با کودک خود صحبت کنید. عادات فرزندتان را برایش تشریح کنید و دلایل منطقی را که برای او قابل فهم و درک باشد ارائه کنید. دقت کنید که لحن گفتار شما در حرف شنوی کودک بسیار موثر خواهد بود. عصبانیت و واکنش غیر صحیح از جانب شما ممکن است او را در انجام عادتش حریصتر کند.
سعی کنید فرزندتان را در طول اوقات فراغت و استراحتش به انجام کار دیگری تشویق نمایید. یک مشغولیت فرعی برای کودک ایجاد کنید مثل خمیر بازی، توپ بازی، پازل، کاردستی، نقاشی خانه سازی سبب درگیری ذهن کودک می شود.
سعی کنید نگرش و دیدی مثبت، سازنده و شفاف نسبت به حل مشکل کودک داشته باشید و با صبر و حوصله عادت ناخوشایند را ترک دهید چرا که باید زمان سپری شود تا او عادت ناخوشایند خود را ترک کند.
کودک هر چقدر هم که کم سن و سال باشد درباره ضعف هایش جلوی روی او صحبت نکنید.
تصور کنید کنار پدر یا مادرتان ایستاده اید و او با کسی جملات زیر را می گوید:
"پسرم کمی خجالتیه" ، یا "دخترم وقتی کلاس اول بود خواندن برایش سخت بود ولی حالا بهتر شده"
کودکان وقتی می شنوند که والدینشان درباره آنها اینگونه صحبت می‌کنند، خود را مانند اشیایی تصور می کنند که تحت تملک والدینشان هستند.
مقایسه نکنید
تا کودک را با کودک دیگری مقایسه نکنید زیرا این رفتار می‌تواند باعث تنفر کودک از خودش، آن کودک و از شما بشود، در حالی که شما خود می‌توانید بهترین الگو برای کودک خود باشید بدون اینکه اشاره‌ای به مسئله مورد نظرتان کرده باشید.
احساسات خود را بیان کنید. وقتی فرزندتان به مدرسه می‌رود، به او بگویید دوستش دارید. وقتی مشغول انجام تکالیفش است وقتی با هم بازی می‌کنید، باز هم علاقه خود را بیان کنید. حتی نوجوانی که تمایل بیشتری برای اختصاص وقت برای خودش دارد نیز علاقه و توجه قلبی شما را رد نمی‌کند.
در حال نوازش با او گفتگو کنید. این روش ابراز غیرکلامی علاقه است. ایجاد این رابطه با کودکان و فرزندان دوره ابتدایی آسان است. با بزرگتر شدن کودک، ابراز علاقه به این روش سخت‌تر می‌شود. ارتباط پوستی برای فرزندان آرامش‌بخش است پس بهانه‌های مختلف آنها را در این امر رد نکنید و مورد توجه قرار دهید.