روانشناسی کودک و نوجوان -قصه درمانی-بازی درمانی

مایکل، پسر 8 ساله‌ام، من را نگران کرده بود. او داشت کلاس سوم را تمام می‌کرد و هنوز انگشت شستش را می‌مکید.

از متخصص اطفالم پرسیدم: «برای ترکش چه کاری می‌توانم انجام دهم؟» مادربزرگش تابستان قبل در طول یک هفته اقامت در خانه‌اش موفق شده بود او را به ترک عادت وادار کند. راه حل او این بود: عشق و علاقه‌ی بی‌دریغ مادربزرگ را به او ابراز کنید و روزانه به تلاش‌هایش پاداش دهید. وقتی به خانه برگشت، عادت دوباره برگشت.

می‌خواستم بدانم: «آیا مکیدن انگشت در این سن طبیعی است؟» فهمیدم که طبیعی نیست. خوشبختانه

مشکل جدی نبود، اما راه‌حل نیاز به صبر و اراده دارد -- از طرف من و او.

برای ارتباط با روانشناس کودک در تهران با گروه روانشناسی ویان تماس بگیرید.

بیشتر نوزادان خودشان را آرام می‌کنند

اکثر متخصصان موافقند که نباید به کودک زیر 5 سال که انگشت شست خود را می‌مکد، فشار آورد تا این عادت را ترک کند. اکثر کودکان قبل از ورود به مهدکودک، خودشان این عادت را ترک می‌کنند.

دکتر لیندا گلدستاین، متخصص اطفال در واشنگتن، می‌گوید: «مکیدن انگشت شست رفتاری مناسب و مفید برای کودکان بسیار خردسال است. این کار به آنها اجازه می‌دهد تا خود را آرام و سرگرم کنند.»

در واقع، بیش از سه چهارم نوزادان در طول سال اول زندگی خود انگشت شست یا سایر انگشتان خود را می‌مکند. کودک معمولاً وقتی حوصله‌اش سر می‌رود، خسته است یا ناراحت، به انگشت شست خود روی می‌آورد. دیدن کودکی که همزمان انگشت شست خود را می‌مکد، در حالی که رفتارهای دیگری مانند چرخاندن یک تار مو ، گرفتن گوش یا مالیدن پتو را نیز انجام می‌دهد، غیرمعمول نیست .

دکتر سابین هک، استادیار روانپزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک، می‌گوید: «حتی وقتی این عادت از دوران نوزادی ادامه پیدا می‌کند، مکیدن انگشت شست به ندرت چیزی است که جای نگرانی داشته باشد. این نشان نمی‌دهد که کودک مشکلات عاطفی دارد یا اینکه در نوجوانی همچنان انگشت خود را خواهد مکید . »

رسیدن به سنی بی‌رحم

با عبور کودکان از دوران نوپایی و ورود به سال‌های پیش‌دبستانی، تعداد کودکانی که انگشت شست خود را می‌مکند، رو به کاهش می‌گذارد. با این وجود، از هر پنج کودک، یک نفر همچنان پس از تولد 5 سالگی خود، انگشت شست یا سایر انگشتان خود را می‌مکد. گلدشتاین می‌گوید: «این سن، سن بی‌رحمی است، زمانی که اذیت کردن شروع می‌شود. والدین نگران می‌شوند زیرا مکیدن انگشت شست باعث ایجاد مشکلات اجتماعی برای کودک می‌شود. در مهدکودک متوجه خواهید شد که بچه‌ها نمی‌خواهند با کودکی که انگشت شست خود را می‌مکد، بازی کنند یا در کنار او بنشینند.»

مکیدن انگشت شست همچنین می‌تواند منجر به مشکلات دندانی شود. کودکی که تا 5 سالگی، زمانی که دندان‌های دائمی شروع به درآمدن می‌کنند، هنوز انگشت شست خود را می‌مکد، ممکن است دچار ناهنجاری بایت شود. به گفته دکتر فارست آمبرگر، استاد آموزش ویژه و اختلالات ارتباطی در دانشگاه ایالتی والدوستا در جورجیا، فراتر از یک اوربایت ساده ، برخی از کودکان دچار مشکلات گفتاری می‌شوند: مشکلاتی در صدای "س" و سایر صداهای "نوک زبان" .

آمبرگر، که نقش مکیدن انگشت شست را در آسیب‌شناسی عضلات و صورت مطالعه کرده است، می‌گوید: «بسیاری از مراجعین ما توسط ارتودنتیست‌ها به ما ارجاع داده می‌شوند. ایده این است که فقط یک اصلاح زیبایی انجام ندهیم، بلکه به کودکان کمک کنیم تا پس از ترک عادت مکیدن، مشکلات گفتاری خود را اصلاح کنند.»

مکیدن طولانی مدت انگشت همچنین می‌تواند باعث مشکلات جسمی جزئی مانند ترک خوردن پوست ، پینه و عفونت ناخن شود. در مورد مایکل، انگشت دوم دست راستش چروکیده شد و ناخن به سختی رشد می‌کرد. در طول زمستان، پوست آن انگشت خشک و ترک می‌خورد، که به نظر می‌رسید فقط باعث می‌شود که او بیشتر بخواهد آن را بمکد.