ADHD در پسران: علائم در سنین مختلف

اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی (ADHD) یک اختلال عصبی-رشدی شایع است که بسیاری از کودکان، از جمله پسران را تحت تأثیر قرار می‌دهد. درک علائم در سنین مختلف می‌تواند به والدین و مراقبان کمک کند تا این بیماری را زود تشخیص داده و به دنبال درمان مناسب باشند.

در این مقاله، علائم ADHD در پسران را در مراحل مختلف رشد، از اوایل کودکی تا نوجوانی، بررسی خواهیم کرد. با درک این علائم، می‌توانید از فرزندتان بهتر حمایت کنید و به او در عبور از چالش‌های روزانه‌اش کمک کنید.

دوران کودکی (سنین 3 تا 5 سال)

در اوایل کودکی، پسران مبتلا به ADHD اغلب بیش فعالی و تکانشگری از خود نشان می‌دهند. علائم ADHD در کودکان پسر و دختر متفاوت است و می‌تواند به طور خاص در پسران به روش‌هایی مانند موارد زیر بروز کند:

  • حرکت مداوم: به نظر می‌رسد پسرها انرژی بی‌پایانی دارند و همیشه در حال حرکت هستند.
  • مشکل در آرام نشستن: ممکن است نشستن در طول وعده‌های غذایی یا فعالیت‌های آرام برایشان دشوار باشد.
  • تکانشگری: آنها ممکن است بدون فکر عمل کنند، مانند دویدن به سمت خیابان بدون اینکه نگاه کنند.

بی‌توجهی

بی‌توجهی همچنین می‌تواند یک علامت قابل توجه در پسران جوان مبتلا به ADHD باشد. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • دامنه توجه کوتاه: آنها ممکن است برای تمرکز روی وظایف یا فعالیت‌های بازی برای مدت طولانی مشکل داشته باشند.
  • حواس‌پرتی آسان: ممکن است به راحتی حواسشان با صداها یا سایر محرک‌ها پرت شود.

سن مدرسه (سنین 6 تا 12 سال)

با ورود پسران به مدرسه، علائم ADHD به دلیل افزایش نیاز به توجه و خودکنترلی، می‌تواند آشکارتر شود. به یاد داشته باشید، علائم ADHD در دختران و پسران ممکن است متفاوت باشد. چالش‌های تحصیلی رایج در پسران عبارتند از:

  • مشکل در پیروی از دستورالعمل‌ها: پسران ممکن است در انجام تکالیف یا پیروی از قوانین کلاس درس مشکل داشته باشند.
  • سازماندهی ضعیف: آنها ممکن است در پیگیری وسایل مدرسه یا تکالیف خود مشکل داشته باشند.
  • اشتباهات ناشی از بی‌دقتی: بی‌توجهی می‌تواند منجر به اشتباهات مکرر در تکالیف مدرسه شود.

دشواری‌های اجتماعی

تعاملات اجتماعی نیز می‌تواند برای پسران مبتلا به ADHD چالش برانگیز باشد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • قطع کردن حرف دیگران: آنها ممکن است در انتظار نوبت خود در مکالمات یا بازی‌ها مشکل داشته باشند.
  • مشکل در دوست‌یابی: تکانشگری و بیش‌فعالی می‌تواند ایجاد و حفظ دوستی را برای آنها دشوار کند.
  • طغیان‌های عاطفی: آنها ممکن است در مدیریت احساسات خود مشکل داشته باشند و این منجر به کج‌خلقی یا فروپاشی‌های مکرر شود.

مسائل رفتاری

مشکلات رفتاری نیز در پسران مدرسه‌ای مبتلا به ADHD رایج است. این مشکلات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • رفتار مخالفت‌آمیز: آنها ممکن است مرتباً با بزرگسالان بحث کنند یا از پیروی از قوانین امتناع ورزند.
  • تکانشگری: آنها ممکن است بدون در نظر گرفتن عواقب عمل کنند و منجر به رفتارهای پرخطر شوند.