روانشناسی کودک خردسال بر چه چیزی تاکید دارد؟
روانشناسی کودک خردسال تاکید دارد که به کودک اجازه دهیم طیفی از تجارب را داشته باشند، حتی تجارب سخت، این مسئله به قدرت درونی و شاد بودن آنها کمک می کند.
چه کودک هفت ماهه ای باشد که سعی می کند سینه خیز برود چه کودک هفت ساله که با بلوک هایش کلنجار می رود تا برج بسازد.
بگذارید کودک چند بار امتحان کند و خراب کند و دوباره بسازد، تا در نهایت موفق شود.
یادگیری مواجهه با سختی های اجتناب ناپذیر زندگی برای شادی کودک شما در آینده حیاتی است.
در طول زمان، کودک می آموزد که مهم نیست چه می شود، راه حل را خواهد یافت.
این بدین معنا نیست که هنگام سختی، کودک نباید کمک بخواهد، اما نقش شما هدایت او به سمت راه حل است نه در اختیار گذاشتن راه حل.
اجازه دهید کودک گاهی غمگین یا عصبی باشد!
زمانی که کودک خردسال شما در یک پارتی گوشه ای می نشیند و ناراحت است، واکنش طبیعی شما اینست که بگویید:
تو هم باید مثل بقیه تفریح کنی و لذت ببری…. اما مهم است که گاهی به او اجازه دهید غمگین هم باشد.
برخی والدین همیشه نگران این هستند که کودک از طرد شدن رنج ببرد.
مثلا زمانی که کودک به تولد دوستش دعوت نشده، یا زمانی که برای انچه می خواهد گریه می کند.
کودکان باید بدانند غمگین بودن هم چیزی نیست و قسمتی از زندگیست.
اگر سعی کنید کلا غم را مخفی کنید، این پیام را به کودک می دهید که غمگین بودن ناامید کننده است.
بگذارید کودکان احساساتش حتی غم را تجربه کند.
او را تشویق کنید احساسات خود را نامگذاری کند و آنها را به صورت کلامی بیان کند. سعی نکنید جای او مشکلاتش را حل کنید.
در عوض، به او گوش کنید، و گاهی به او پاسخ دهید.
به کودک خردسال خود گوش کنید
بهترین توصیه جهت اینکه بفهمید کودک شاد هست یا نه کاری بسیار ساده است:
به او گوش فرا دهید. یک مکالمه ازاد برای فهم خلق کودکتان ضروری است.
برای مثال به کودک بگویید:
“غمگین به نظر میای”.
“مشکلی برات پیش اومده”؟
چیزی اذیتت می کنه”؟
اگر کودک پاسخی نداد کمی او را تنها بگذارید و بعد دوباره اقدام کنید.
اگر مدتی احساس کردید که کودک مشکلی دارد و نمی توانید از آن سر در بیاورید، با مربی مهد یا والدین دوستانش صحبت کنید، شاید از طریق انها علت را بیابید.