اصل مهم درباره پول توجیبی دادن به کودک
1- توانایی مدیریت مالی مانند هر مهارت دیگری ناگهانی به دست نمی آید و نیازمند یادگیری و تمرین در گذر زمان است، بنابراین، پول تو جیبی دادن به کودک نیز باید از نظر میزان مخارج و مسئولیت های محول شده به کودک و همچنین برنامه زمانی دریافت آن متناسب با توانایی های کودک باشد و به صورت قدم به قدم پیش برود
2- در آغاز زمان پول توجیبی دادن به کودکان، والدین باید بازه زمانی کوتاهی را در نظر بگیرند و مسئولیت مخارج موارد کمتری را به کودک محول کنند. پیشنهاد می شود هر روز یا هر دو روز یکبار به کودک برای خرید اقلامی مثل خوراکی مبلغی داده شود. به مرور زمان و پس از اینکه کودک در مهارت مدیریت پول تو جیبی خود پیشرفت کرد می توان بازه زمانی بلند مدت تری را در نظر گرفت (به طور مثال، هفتگی، دو هفته یک بار و سپس ماهانه) و مسئولیت مخارج بیشتری را به کودک داد ( مثلا، خوراکی، اسباب بازی، سپس لباس یا مخارج جانبی مثل اردو رفتن یا تهیه ی هدیه تولد برای دوستان).
3- در مواردی کودک بسیار سریع پول توجیبی خود را خرج می کند. در این شرایط والدین می توانند با کودک به گفت و گو بپردازند و با هم به راه حلی برای مدیریت بهتر پول خود دست پیدا کنند. به طور مثال، یکی از راه حل ها می تواند این باشد که والدین بازه زمانی کوتاه تری را برای دادن پول تو جیبی به فرزند خود در نظر بگیرند.
4- میزان پول توجیبی بستگی به عواملی مثل سن کودک، وضعیت اقتصادی والدین، میزان مسئولیت ها و هزینه هایی که با پول توجیبی به کودک محول می شود دارد. پول تو جیبی نباید به قدری زیاد باشد که کودک هر زمان هر چه اراده کند را بتواند بخرد چون توان مدیریت مالی را از کودک می گیرید و می تواند منجربه زیاده خواهی و ناشکیبایی او شود. از طرفی دریافت پول توجیبی به میزان کم تر از حد معقول می تواند باعث احساس ناتوانی و ناامیدی درکودک شود.
5-برای فرزند خود توضیح دهید که پول تو جیبی برای خرید چه چیزهایی هست و چه چیزهایی نیست. به عنوان مثال، اگر پول توجیبی برای پوشش هزینه‌های مربوط به سرگرمی است، درباره انواع سرگرمی‌های مناسب توافق کنید. ممکن است لازم باشد لیستی از این موارد را تهیه کنید.
6- درباره دستورالعمل‌های مربوط به میزان پولی که می‌توانند پس انداز، خرج و کمک مالی کنند، با هم صحبت کنید. به عنوان مثال، شما و فرزندتان ممکن است توافق کنید که فرزندتان 50 درصد پول جیبی خود را پس‌انداز، 40 درصد را خرج و 10 درصد را کمک مالی کند.
7- پول تو جیبی فرزند بزرگتر خود را مستقیماً به حساب بانکی او واریز کنید. این کار می‌تواند به او کمک کند تا با پول دیجیتال آشنا شود و او را برای استفاده از عابر کارت آماده کند.
8- پول تو جیبی باید به صورت مستمر و منظم به کودک پرداخت شود تا بتواند با خیالی آسوده در مورد آن برنامه ریزی کند.
9- میزان پول توجیبی باید ثابت باشد و وابسته به حال خوب و بد والدین نباشد. همچنین پول توجیبی به عنوان حقی برای کودک در نظر گرفته می شود و نباید از آن به عنوان ابزاری برای تنبیه یا تشویق استفاده شود.
10- سعی کنید بیشتر از حدی که تعیین کرده بودید پول توجیبی ندهید یا زودتر از موعد آن را پرداخت نکنید. اگر چنین کردید، برنامه‌ای با فرزند خود برای بازپرداخت تهیه کنید تا قرض گرفتن و قرض دادن را به او آموزش دهید.
11- کودکان باید در استفاده کردن پول توجیبی خود آزادی نسبی داشته باشند. نظارت و دخالت بیش از حد والدین مانع از کسب مهارت های لازم برای مدیریت مالی مناسب در آینده کودکان می شود. گاهی باید به آن ها اجازه داد اشتباهات کوچکی را در کودکی تجربه کنند تا اشتباهات بزرگ تری را در دوران بزرگسالی مرتکب نشوند.
12- اگر فرزندان ببینند که پولشان در حال جمع شدن و زیاد شدن است، انگیزه بیشتری برای پس‌انداز پیدا می‌کنند. سعی کنید پس‌انداز را در یک جعبه یا شیشه بگذارید تا فرزند شما بتواند این بیشتر شدن را مشاهده کند یا اینکه می‌توانید از چندین شیشه برای تقسیم پول توجیبی فرزند خود استفاده کنید؛ یک شیشه برای خرج کردن و خریدن چیزهای کوچک که فرزند شما اکنون لازم دارد و دیگری برای پس‌انداز و خرید چیزهای بزرگتر.
با وجود بهترین تلاش های والدین برای شناخت کودک و نوجوان خود، برخی اوقات به نظر می رسد مشکلات فرزندان برای آنها غافلگیر کننده است. در مواجهه با مشکلات رفتاری و هیجانی (مانند رفتارهای پرخطر غیر قابل کنترل) باید حتماً از روانشناس متخصص کودک و نوجوان کمک بگیرید.