روانشناسی کودک و نوجوان -قصه درمانی-بازی درمانی

کمبودهای تقویتی در ADHD ممکن است بر فرآیندهای یادگیری عامل اصلی مربوط به درمان رفتاری تأثیر بگذارد. رفتاری که تحت تقویت جزئی به دست می‌آید پس از قطع تقویت نسبت به رفتاری که تحت تقویت مداوم به دست می‌آید، به آسانی خاموش می‌شود، پدیده‌ای که به عنوان اثر خاموشی تقویت جزئی [PREE] شناخته می‌شود، که ارتباط زیادی با ظهور تداوم رفتاری دارد. مطالعه حاضر به بررسی اکتساب و انقراض پاسخ عامل تحت تقویت نسبی و مستمر در کودکان با و بدون ADHD پرداخت. علاوه بر این، ما اثربخشی کشش تدریجی نرخ تقویت را در طول اکتساب برای اصلاح کمبودهای اکتساب یا انقراض بالقوه تحت تقویت نسبی در ADHD ارزیابی کردیم. در یک تکلیف یادگیری عملی که برای تقلید از کاری که یک حیوان در جعبه اسکینر با آن روبه‌رو می‌شود، برای مشاوره در مورد راههای درمان بیش فعالی کودکان اینجا کلیک کنید

 

طراحی شده بود، 62 کودک در حال رشد و 49 کودک مبتلا به ADHD (سن: 8 تا 12 سال) با یک طرح تقویتی پیوسته، جزئی یا تدریجی و به دنبال آن انقراض ارائه شدند. هر دو گروه از کودکان پاسخ ابزاری را آهسته تر به دست آوردند و پایداری رفتاری بیشتری را نشان دادند (کاهش انقراض) زمانی که پاسخ در ابتدا تحت تقویت جزئی نسبت به تقویت مداوم تقویت شد، بدون تفاوت بین گروه ها. کشش نسبت پیشرونده منجر به اکتساب سریع‌تر نسبت به تقویت جزئی شد و در عین حال پایداری رفتاری برابر را افزایش داد، دوباره بدون تفاوت بین گروه‌های ADHD و TD. بر خلاف پیشنهاد شده توسط تحقیقات قبلی، کودکان مبتلا به ADHD نه کمبود اکتساب تحت تقویت نسبی و نه کسری در PREE نشان می دهند. برای درمان رفتاری، کشش تدریجی تقویتی را می توان برای تسهیل کسب پاسخ نسبت به تقویت جزئی صرف و در عین حال حفظ پایداری رفتاری برابر پس از قطع پاداش استفاده کرد.