به عنوان یک والدین، تصمیم گیری در مورد اینکه دقیقاً چه زمانی است که برای کمک به فرزندتان کمک بگیرید، می تواند دشوار باشد. افراد دیگر ممکن است به شما اطمینان دهند که مشکلات فرزندتان فقط یک مرحله است، یا ممکن است نگران باشید که مراجعه به یک درمانگر ممکن است باعث شود فرزندتان احساس تنهایی یا متفاوت کند. ای کاش یک چک لیست جادویی وجود داشت که می توانستم به والدین بدهم تا به آنها کمک کنم تصمیم بگیرند چه زمانی با یک درمانگر تماس بگیرند، اما این واقعا یک تصمیم شخصی است.

من معتقدم که اکثر ما می‌توانیم در مقطعی از زندگی از کسی برای صحبت در مورد مشکلات خود استفاده کنیم. حتی اگر مشکلی موقتی یا مرحله‌ای باشد ، درمان می‌تواند به آسان‌تر و کمتر دردناک‌تر کردن دوران زندگی برای بچه‌ها و والدینشان کمک کند.

در اینجا چند نکته کلی وجود دارد که باید در نظر بگیرید که می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا و چه زمانی فرزندتان می تواند از درمان بهره مند شود:

• فرزند شما با یک موقعیت استرس زا در زندگی دست و پنجه نرم می کند، مانند قلدری، مشکل سلامتی، طلاق، خواهر یا برادر جدید یا نقل مکان به شهر یا مدرسه جدید.

• به نظر می رسد مشکلات فرزند شما به جای بهتر شدن، با افزایش سن بدتر می شود.

• عصبانیت‌ها بیش از آنچه انتظار دارید طول می‌کشد، یا فرزندتان مخرب می‌شود یا هنگام عصبانیت به دیگران ضربه می‌زند.

• مشکلات عاطفی پس از یک آسیب در خانواده ، مانند مرگ، تصادف، یا سوء استفاده شروع شد.

• متوجه تغییرات شخصیتی بزرگی در فرزندتان می شوید: برای مثال، کودک شما بیشتر روز را در اتاقش می گذراند و فعالیت های مدرسه را رها کرده است.

• به نظر می‌رسد اضطراب کودک شما بزرگ‌تر و متفاوت‌تر از سایر بچه‌های هم سن و سالش است و در فعالیت‌هایی مانند مدرسه، تکالیف، وعده‌های غذایی یا زمان خواب اختلال ایجاد می‌کند.

• دوست داشتن و حفظ دوست برای فرزند شما سخت تر است.

• نمرات فرزند شما در حال کاهش است، یا او اغلب با رفتار یا توجه خود در کلاس مشکل دارد.

اگر هر یک از این موارد در مورد کودک شما صادق است، و قلب شما به شما می گوید که یک درمانگر می تواند کمک کند، بهتر است با یک درمانگر کودکان تماس بگیرید یا ایمیل بفرستید. به خواندن ادامه دهید تا ببینید چه نوع متخصص بهداشت روانی ممکن است برای نیازهای کودک شما مناسب باشد.

چه زمانی به یک کودک درمانگر مراجعه کنیم

"درمانگر" یک اصطلاح چتر برای چندین نوع متخصص بهداشت روان است. اغلب، افرادی که خود را به عنوان درمانگر کودکان معرفی می کنند، دارای مدرک کارشناسی ارشد در زمینه سلامت روان مانند مددکاری اجتماعی، ازدواج و خانواده درمانی یا مشاوره سلامت روان هستند. این درمانگران پس از کالج در یک برنامه تخصصی تحصیلات تکمیلی 2 یا 3 ساله شرکت کرده‌اند، و همچنین مدتی (معمولاً 2 سال) قبل از اینکه به آنها اجازه داده شود که درمان را به تنهایی تمرین کنند، تحت نظارت متخصص دیگری قرار گرفته‌اند.

یک درمانگر می تواند به کودک کمک کند تا در موقعیت های دشوار کار کند، مهارت های مقابله ای را برای مدیریت احساسات قوی مانند اضطراب و افسردگی بیاموزد و به خانواده ها کمک کند تا ارتباط برقرار کنند و بهتر با هم کنار بیایند. اکثر درمانگران به طور مستقیم با مشتریان در یک محیط اداری کار می کنند و احتمال اینکه آنها محقق یا معلم باشند کمتر است. درمانگران معمولا رویکردی دارند که بیشتر عملی است و بر حل مسئله متمرکز است.

در حالی که یک درمانگر می تواند شما را تشخیص دهد و به شما در درمان مشکلات عاطفی یا روانی کمک کند، آنها نمی توانند دارو تجویز کنند. همچنین اگر به تشخیص برای IEP یا سایر امکانات مدرسه نیاز دارید، ممکن است بهترین گزینه نباشند: اغلب، مدارس ترجیح می‌دهند در این مورد از یک روانشناس بشنوند.

فرزند شما ممکن است از دیدن یک درمانگر سود ببرد اگر:

• آنها به حمایت عاطفی و شخصی نیاز دارند تا در مورد احساسات خود با او صحبت کنند

• آنها با اضطراب، افسردگی، عصبانیت یا تغییرات بزرگ زندگی دست و پنجه نرم می کنند

• شما می‌خواهید کمک کنید تا بفهمید چگونه با فرزندتان بهتر کنار بیایید و رفتار سخت را بهبود بخشید

• شما دوست دارید به طور منظم با کسی ملاقات کنید، و به دنبال کمک برای دارو نیستید