روانشناسی کودک و نوجوان -قصه درمانی-بازی درمانی

ارتباط در یک ازدواج سالم

اهمیت ارتباط موثر

ارتباط موثر برای حفظ یک ازدواج سالم بسیار مهم است. این اجازه می دهد تا زوج ها احساسات خود را بیان کنند، تعارضات را حل کنند و پیوندهای عاطفی قوی ایجاد کنند. در اینجا دلایلی وجود دارد که چرا ارتباط در ازدواج حیاتی است:

1. ایجاد اعتماد:  ارتباطات باز و صادقانه محیطی از اعتماد و شفافیت ایجاد می کند و باعث ایجاد ارتباط عمیق تر بین شرکا می شود.

2. حل تعارض:  ارتباط به زوج ها کمک می کند تا تعارضات را به شیوه ای محترمانه و سازنده حل و فصل کنند. به هر دو طرف اجازه می دهد تا نیازها، نگرانی ها و انتظارات خود را بیان کنند.

3. تقویت صمیمیت عاطفی:  به اشتراک گذاشتن افکار، احساسات و تجربیات، صمیمیت عاطفی را تقویت می کند و پیوند کلی بین شرکا را تقویت می کند.

4. پرورش حمایت عاطفی:  ارتباط موثر به زوج ها این امکان را می دهد که از یکدیگر حمایت عاطفی کنند و احساس امنیت و راحتی را در رابطه تقویت کنند.

نکاتی برای بهبود ارتباطات در ازدواج

بهبود ارتباطات در ازدواج شما نیازمند تلاش و تمرین است. در اینجا چند نکته برای تقویت مهارت های ارتباطی وجود دارد:

1. گوش دادن فعال:  گوش دادن فعال را با تمرکز کامل بر آنچه که همسرتان می‌گوید بدون ایجاد وقفه یا فرمول‌بندی پاسخ در ذهن خود تمرین کنید. با حفظ ارتباط چشمی و پرسیدن سوالات روشنگر، علاقه واقعی خود را نشان دهید.

2. از جملات "من" استفاده کنید:  به جای استفاده از زبان سرزنش یا متهم کردن، از جملات "من" برای بیان احساسات و نیازهای خود استفاده کنید. به‌عنوان مثال، به جای «تو همیشه باعث می‌شوی من احساس کنم…» بگویید: «وقتی...

3. از حالت تدافعی بپرهیزید:  به جای اینکه در هنگام مواجهه با انتقاد یا درگیری حالت تدافعی به خود بگیرید، سعی کنید با ذهنی باز و تمایل به درک دیدگاه شریک خود به گفتگوها نزدیک شوید.

4. همدلی را تمرین کنید:  خود را به جای همسرتان بگذارید و سعی کنید احساسات و دیدگاه او را درک کنید. با تصدیق احساسات آنها و اعتبار بخشیدن به تجربیات آنها همدلی نشان دهید.

5. در صورت نیاز استراحت کنید:  اگر مکالمه داغ یا طاقت فرسا شد، استراحت کنید تا خنک شوید و افکار خود را جمع آوری کنید. زمانی را برای از سرگیری بحث تعیین کنید و مطمئن شوید که هر دو طرف احساس می کنند شنیده شده و مورد احترام هستند.

با اجرای این استراتژی‌های ارتباطی، می‌توانید ازدواج سالم‌تر و رضایت‌بخش‌تری را تقویت کنید. به یاد داشته باشید، ارتباط یک فرآیند مداوم است که نیاز به صبر، درک و تمایل به رشد با هم به عنوان یک زوج دارد.

یادگیری در مورد تمایلات جنسی بخشی جدایی ناپذیر از رشد است. آموزش جامع جنسی متناسب با سن به کودکان و جوانان کمک می کند تا بدن و احساسات در حال تغییر خود را درک کنند و روابط ایمن، سالم و رضایت بخش با دیگران ایجاد کنند. اما آموزش جامع جنسی اغلب در برنامه های درسی مدارس در منطقه اروپای شرقی و آسیای مرکزی وجود ندارد. این تا حد زیادی به دلیل انگ و تابوها در مورد سلامت جنسی و باروری و اطلاعات نادرست در مورد نقش آموزش جامع جنسی می تواند در کمک به جوانان برای تبدیل شدن به بزرگسالان سالم باشد. در اینجا پنج چیز است که آموزش جامع جنسی در واقع به آنها آموزش می دهد - و اینکه چگونه نه تنها برای جوانان، بلکه برای کل جامعه مفید است.برای مشاوره با یک روانشناس کودک خوب در تهران با گروه ویان تماس بگیرید

1. چگونه تا زمان آمادگی از بارداری جلوگیری کنیم

مطالعات در چندین کشور اروپایی نشان داده است که ارائه برنامه های ملی آموزش جنسی درازمدت منجر به کاهش بارداری و سقط جنین در نوجوانان شده است. بارداری زودهنگام بر سلامت، تحصیل و حقوق دختر تأثیر می گذارد. زمانی که زنان تنها در صورت آمادگی می توانند بچه دار شوند، می توانند توانایی های خود را به رسمیت بشناسند و به طور کامل در تحصیل و اشتغال مشارکت کنند و سرمایه انسانی جامعه را افزایش دهند.

2. چگونه از خود در برابر بیماری های مقاربتی و HIV محافظت کنید

همچنین نشان داده شده است که آموزش جامع جنسی منجر به کاهش میزان عفونت های مقاربتی (STIs)، از جمله HIV، در بین جوانان 15 تا 24 ساله می شود. بسیاری از مردم به اشتباه معتقدند که صحبت کردن با جوانان در مورد رابطه جنسی باعث می شود که آنها در سنین پایین تر از نظر جنسی فعال شوند. اما آموزش جامع جنسی متناسب با سن می‌تواند منجر به تاخیر در شروع جنسی و رفتار جنسی مسئولانه‌تر از جمله کاهش ریسک‌پذیری شود. این امر جوامع را به طور کلی سالم تر می کند و تقاضا برای سیستم های مراقبت های بهداشتی و هزینه های مراقبت های بهداشتی را کاهش می دهد.

3. چگونه بشناسیم و بدانیم که چگونه به سوء استفاده از خود واکنش نشان دهیم

آموزش جامع جنسی با توانمندسازی جوانان برای صحبت آشکار در مورد بدن و احساسات خود و آموزش آنها در مورد برابری و احترام در روابط، آنها را در موقعیت بهتری برای شناخت افراد و موقعیت های آزاردهنده قرار می دهد و آنها را برای تعیین محدودیت ها توانمند می کند. در نتیجه، می تواند به شکستن سکوت در مورد خشونت جنسی، استثمار و سوء استفاده جنسی کمک کند و جوانان را برای کمک گرفتن ترغیب کند. اساس آموزش جامع جنسی در حقوق بشر و برابری جنسیتی همچنین عوامل خطر مرتبط با انواع خشونت، از جمله خشونت جنسی مبتنی بر مدرسه، خشونت شریک جنسی، همجنس گرا هراسی و قلدری را کاهش می دهد.

4. چگونه از روابط سالم و برابر لذت ببریم

یادگیری نحوه برقراری ارتباط با شرکای بالقوه در مورد انتخاب های جنسی، احساسات و سلامت جنسی و باروری می تواند جوانان را برای ایجاد روابط قوی تر و معنادارتر توانمند کند. آموزش جامع جنسی که به برابری جنسیتی و هنجارهای مضر جنسیتی می‌پردازد، تأثیر مثبتی بر نگرش‌ها و ارزش‌ها دارد و می‌تواند پویایی قدرت در روابط صمیمانه را یکسان کند، بنابراین به پیشگیری از سوء استفاده و تقویت مشارکت‌های متقابل محترمانه و توافقی کمک می‌کند.

5. چگونه در مورد آینده خود انتخاب کنید و پتانسیل خود را برآورده کنید

رویکرد مبتنی بر حقوق و توانمندسازی برای آموزش جامع جنسی، ظرفیت جوانان را برای تفکر انتقادی، تصمیم‌گیری و ارتباط تقویت می‌کند. همچنین می تواند به ارتقای شهروندی مسئولانه کمک کند. هنگامی که از جوانان حمایت می شود تا متفکران انتقادی شوند، در تمایلات جنسی خود توانمند شوند و از انتخاب های جنسی و تولید مثلی خود مطلع شوند، تأثیر مثبت آن در سراسر جامعه احساس می شود. آنها برای به چالش کشیدن هنجارها و رفتارهای اجتماعی که سلامت، رفاه و حقوق آنها را تضعیف می کند، قدرت می یابند و در نتیجه به جامعه ای سالم تر، بردبارتر و برابر جنسیتی کمک می کنند.

روابط سالم مبتنی بر برابری، مهربانی، شفقت و حمایت است. در همین حال، روابط ناسالم اغلب دارای پویایی هایی است که احساسات منفی را ایجاد می کند - مانند انتقاد، خودخواهی، رنجش، مشکل در سازش، یا عدم تعادل قدرت یا کنترل.

اغلب روابط گهگاه با تضاد یا چالش مواجه می شوند. اگر این مسائل ثابت هستند، یا اگر اغلب بعد از برخورد با آنها احساس بدتری می کنید، می تواند کمک کند که با خودتان بررسی کنید و ببینید آیا رابطه به اندازه کافی سالم است تا راه حلی پیدا کنید یا ممکن است زمان ترک آن فرا رسیده باشد .برای مشاوره با روانکاو خوب در تهران با گروه ویان تماس بگیرید

چه زمانی در یک رابطه بمانیم

• شما احساس رضایت و رضایت می کنید: اگر هم شما و هم شریک زندگیتان از نظر عاطفی، اجتماعی و جسمی احساس رضایت می کنید و اعتماد دارید که مورد توجه قرار می گیرید و به آنها گوش می دهید.
• رابطه شما با سایر بخش‌های زندگی‌تان ادغام می‌شود: اگر شریک زندگی‌تان مورد استقبال دوستان و خانواده‌تان قرار می‌گیرد و شما احساس می‌کنید مورد استقبال عزیزانشان قرار می‌گیرد. اگر از معرفی آنها احساس غرور می کنید، در موقعیت های اجتماعی با آنها راحت باشید و از رفتار آنها خجالت زده یا تحقیر نشوید.
• می دانید که می توانید هر چیزی را به همسرتان بگویید: اگر درگیری، اخبار بد یا تغییرات بزرگی در زندگی شما وجود دارد، شریک زندگی شما در کنار شماست و برای یافتن راه حل ها و حرکت رو به جلو با شما همکاری خواهد کرد.
• شما و شریک زندگی تان احساس امنیت می کنید: اگر شما و شریک زندگی تان به زمان تنهایی یکدیگر، روابط گذشته و حال آنها احترام می گذارید و احساس ناامنی یا حسادت را به روش های سالم مدیریت می کنید. اگر می توانید احساسات منفی را با مهربانی و پختگی کنترل کنید.
• شما در یک صفحه هستید: اگر عقاید اصلی مشابهی دارید، و اهداف یکسانی برای آینده مشترک خود دارید، و در مورد آنچه از یک رابطه می خواهید توافق دارید.
• در مورد آینده احساس هیجان می کنید: اگر در مورد شریک زندگی خود و کارهایی که با هم می توانید انجام دهید هیجان زده هستید.
• شما درخواست تغییر می کنید و تغییر را می بینید: اگر زمانی که درگیری دارید و درخواست سازش می کنید، شریک زندگی شما سهم خود را برای ایجاد تغییری که می خواهید ببینید انجام می دهد. اگر با مهربانی و شفقت و نه با خشم یا حالت تدافعی، وقتی از آنها خواسته می شود که سازش کنند، پاسخ دهند.

چه زمانی یک رابطه را ترک کنیم

• نیازهای شما برآورده نمی شود: اگر نیازهای عاطفی، اجتماعی یا فیزیکی خود را بیان کرده اید و شریک زندگی شما آنها را برآورده نمی کند.
• نیازهای اولیه رابطه شما توسط افراد دیگر برآورده می شود: اگر به دنبال تایید، حمایت یا صمیمیت از سوی دیگران، از جمله دوستان و خانواده هستید، به ویژه به این دلیل که شریک زندگی شما آنها را برای شما فراهم نمی کند.
• می دانید که نمی توانید بیشتر از این بخواهید: اگر از رابطه خود ناراضی هستید و نیازهای شما مکررا نادیده گرفته شده است. اگر احساس نمی کنید می توانید بیشتر از شریک زندگی خود بخواهید زیرا می دانید که او درخواست شما را جدی نخواهد گرفت.
• شما یا شریک زندگیتان به طور مداوم حسادت می کنید: اگر شما یا شریک زندگی تان به طور مداوم حسادت می کنید، با دلیل یا بدون دلیل، و هیچ اقدامی برای بازسازی اعتماد انجام نشده است.
• شما تفاوت های آشتی ناپذیری دارید: اگر در ارزش ها و باورهای اصلی و باورها و اهداف خود برای آینده تفاوت هایی دارید و هیچ کس حاضر به سازش نیست.
• دوستان و خانواده‌تان از رابطه‌تان حمایت نمی‌کنند: اگر اعتماد دارید که عزیزانتان بهترین منافع شما را دارند و در عین حال احساس می‌کنید که دائماً از رابطه‌تان با آنها دفاع می‌کنید. اگر می ترسید مسائل رابطه با دوستان و خانواده را مطرح کنید زیرا باعث درگیری با آنها می شود.
• احساس گیر افتادن یا موظف بودن می کنید: اگر ناراضی هستید اما احساس می کنید باید به راه خود ادامه دهید زیرا قبلاً زمان و انرژی زیادی را برای رابطه سرمایه گذاری کرده اید. اگر احساس گناه می کنید که رابطه را ترک می کنید زیرا احساس می کنید فشار می آورید که روی آن سرمایه گذاری کنید.
• به نظر نمی‌رسد که نمی‌توانید «آن را به نتیجه برسانید»: اگر برای مدت طولانی ناراضی بوده‌اید و قول‌هایی برای بهبود رابطه می‌دهید، اما هیچ پیگیری وجود ندارد. اگر ماه‌ها یا سال‌ها بدون هیچ بهبودی تلاش کرده‌اید که آن را به کار خود ببخشید.
• نسبت به شریک خود احساس رنجش می کنید: اگر احساس می کنید که مسائل در رابطه شما بر توانایی شما برای نگاه مثبت به شریک زندگی خود تأثیر می گذارد. اگر احساس می کنید نادیده گرفته شده اید، عصبانی هستید یا از شریک زندگی خود کینه دارید.
• شما فقط احساس نمی‌کنید که دوست دارید: اگر روش‌های ناسازگاری برای ابراز و دریافت محبت دارید، یا شریک زندگی‌تان نمی‌خواهد آنطور که می‌خواهید به شما محبت نشان دهد. اگر به سادگی احساس نمی کنید که دوست دارید، یا نمی دانید چگونه به شریک زندگی خود احساس دوست داشتن داشته باشید.

اگر یک رابطه توهین آمیز باشد

اگر در یک رابطه ناسالم هستید، علائم هشداردهنده ای وجود دارد که باید مراقب آنها باشید تا بفهمید آیا این رابطه در حال بدرفتاری است یا خیر. علائم سوء استفاده از رابطه  عبارتند از:

• عاطفی یا کلامی: یکی از طرفین، دیگری را تهدید، ارعاب یا تحقیر می‌کند، او را از دوستان یا خانواده منزوی می‌کند، یا شریک زندگی‌اش را دستکاری می‌کند تا به نحوی رفتار کند یا فکر کند.
• مالی: یکی از شرکا دسترسی به پول یا اطلاعات مالی را کنترل می کند، مخارج خانوار را کنترل می کند یا به شریک دیگر اجازه نمی دهد از نظر مالی مستقل باشد.
• الکترونیکی: یکی از شرکا از وسایل الکترونیکی مانند ایمیل، پیام های متنی، رسانه های اجتماعی، ردیابی GPS یا سایر دستگاه های دیجیتال برای آزار، کنترل یا شرمساری دیگری استفاده می کند.
• جسمانی: یکی از شریک‌ها ضربه می‌زند، هل می‌دهد، لگد می‌زند، گاز می‌گیرد یا خفه می‌کند، به اموال شخصی او آسیب می‌زند، به حیوانات خانگی آسیب می‌رساند، یا نیازهای ضروری از جمله غذا یا دارو را دریغ می‌کند.
• جنسی: یکی از طرفین دیگری را مجبور به انجام فعالیت جنسی بر خلاف میل خود یا احساس گناه می کند یا شریک زندگی خود را برای رابطه جنسی تحت فشار قرار می دهد، به خیانت می بالد، از استفاده از کنترل بارداری امتناع می ورزد، یا محبت را به عنوان یک عمل اجباری دریغ می کند.

اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) چیست؟

اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) یک اختلال روانی است که در آن شما بارها و بارها افکار (وسواس) و مناسک (اجبار) دارید. آنها در زندگی شما دخالت می کنند، اما شما نمی توانید آنها را کنترل یا متوقف کنید.برای مشاوره با روانپزشک کودک در تهران با گروه ویان در ارتباط باشید

چه چیزی باعث اختلال وسواس فکری - جبری (OCD) می شود؟

علت اختلال وسواس اجباری (OCD) ناشناخته است. عواملی مانند ژنتیک، بیولوژی مغز و شیمی و محیط شما ممکن است نقش داشته باشند.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به اختلال وسواس فکری عملی (OCD) هستند؟

اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) معمولاً زمانی شروع می شود که شما یک نوجوان یا بالغ هستید. پسران اغلب در سنین پایین تر از دختران به OCD مبتلا می شوند.

عوامل خطر OCD عبارتند از:

• سابقه خانوادگی. افرادی که دارای بستگان درجه یک (مانند والدین، خواهر و برادر یا فرزند) هستند که OCD دارند در معرض خطر بیشتری هستند. این امر به ویژه در صورتی صادق است که خویشاوند در کودکی یا نوجوانی به OCD مبتلا شده باشد.
• ساختار و عملکرد مغز. مطالعات تصویربرداری نشان داده است که افراد مبتلا به OCD در قسمت های خاصی از مغز تفاوت هایی دارند. محققان باید مطالعات بیشتری را برای درک ارتباط بین تفاوت های مغز و OCD انجام دهند.
• آسیب های دوران کودکی، مانند کودک آزاری . برخی از مطالعات ارتباطی بین تروما در دوران کودکی و OCD پیدا کرده اند. برای درک بهتر این رابطه به تحقیقات بیشتری نیاز است.

در برخی موارد، کودکان ممکن است علائم OCD یا OCD را به دنبال عفونت استرپتوکوکی ایجاد کنند . این اختلالات عصبی خودایمنی کودکان مرتبط با عفونت های استرپتوکوکی (PANDAS) نامیده می شود.