اصول انتخاب بهترین روانشناس کودک

 

کودکان موجودات حساسی هستند که شیوه تربیت و اهمیت به سلامت روان آن‌ها بسیار ضروری است. کودکان، به‌ویژه در سال‌های ابتدایی زندگی خود، تاثیرپذیری بسیار بالایی از محیط اطراف و خصوصا والدین خود دارند. به همین دلیل روش‌های تربیتی که برای آن‌ها به‌کار گرفته می‌شود، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.



 

 

روانشناسی کودک چیست؟ 

قطعا تابه‌حال درباره روانشناسی کودک و اهمیت آن شنیده‌اید. در دنیای امروز، لزوم مراجعه به روانشناس و مشاور برای هر فردی در سن و موقعیتی مطرح می‌شود. اگرچه این مورد در کشورهای توسعه‌یافته به‌خوبی جاافتاده و عمومی شده است، همچنان در کشورهای درحال‌توسعه با غفلت روبه‌رو می‌شود. به‌همین دلیل همچنان برخی از افراد به اهمیت این موضوع پی نبرده‌اند. 
روانشناسی کودک شاخه مهمی از روانشناسی و مشاوره است که مطالعه مسائل حوزه کودک و نوجوان می‌پردازد. این مسائل ابعاد گوناگونی را دربرمی‌گیرند که هر کدام برای تربیت فرزند و حفظ سلامت روان آن‌ها لازم و ضروری هستند. روانشناسی کودک به بررسی و مطالعه، شناخت و درمان مسائل شناختی، روانی، رفتاری و عاطفی کودک می‌پردازد و در تلاش است که با بالابردن کیفیت سلامت روان کودک، کودکان را در مسیر زندگی، به سمت سلامتی ذهن و روان هدایت کند.
به زبان ساده، روانشناسی کودک یکی از شاخه‌های مهم روان درمانی و مشاوره است که زمینه را برای تربیت آسان‌تر و اصولی او فراهم می‌کند. بنابراین بهتر است برای حفظ و تامین سلامت روان کودک خوب به بهترین روانشناس کودک مراجعه کنید.


روانشناس کودک کیست؟

روانشناس کودک همانطور که از نامش پیداست، روانشناسی است که در زمینه مشکلات کودک مانند مشکلات فردی، رفتاری، شناختی و عاطفی تخصص دارد. اساس کار روانشناس کودک با کودکان است و در جهت بهبود سلامت روحی آن‌ها قدم برمی‌دارد.
بهترین روانشناس کودک همچنین در زمینه مشاوره به والدین نیز آن‌ها را همراهی می‌کند. شیوه‌های درست فرزندپروری، مراقبت از سلامت ذهن و روان کودک و ... مواردی هستند که روانشناس کودک، والدین را درباره آن راهنمایی می‌کند.
بهترین روانشناس کودک می‌تواند با شناسایی دقیق و درست مشکلات کودک و والدین او، پروتکل درمانی منظمی را در اختیار آن‌ها قرار دهد.

 

ویژگی‌های روانشناس کودک خوب چیست؟

یافتن یک روانشناس کودک خوب و مراجعه به او کار حساسی است که باید به‌درستی و به‌شکل دقیق آن را انجام دهید. بنابراین بهتر است به ویژگی‌های مهم بهترین روانشناس کودک توجه کنید و سپس دست به انتخاب بزنید.
مهم‌ترین این ویژگی‌ها را می‌توان در موارد زیر معرفی کرد:

 

تخصص کودک

هر کاری را باید با کمک متخصص آن انجام داد. حوزه کودک و نوجوان هم حوزه خاصی است که برای دریافت خدمات روان درمانی اصولی در آن، باید به یک متخصص مراجعه کنید. مهم‌ترین ویژگی که بهترین روانشناس کودک را به شما معرفی می‌کند، تخصص اوست. بنابراین بهتر است هنگام دریافت خدمات روانشناسی کودک به تخصص درمانگر به‌خوبی توجه کنید. 

مهارت

مهارت چیزی است که در هر کاری به آن نیاز دارید. داشتن تخصص و مهارت در کنار هم می‌تواند شما را برای رسیدن به اهدافتان یاری کند. بنابراین به این نکته توجه کنید که درمانگر کودک شما از مهارت‌های کافی برخوردار باشد. این مورد را می‌توانید با مطالعه رزومه کاری درمانگر به دست آورید و با خیال راحت بهترین روانشناس کودک را برای فرزند خود انتخاب کنید.

توانایی ارتباط با کودک

بهترین روانشناس کودک باید توانایی برقراری ارتباط با کودک را داشته باشد. به این صورت که راه‌کارهای صحیح برخورد با کودک و جذب او را برای اجرای پروتکل درمانی بشناسد. از آنجایی که کودکان برای ارتباط گرفتن با دنیای اطراف و افرادی که تابه‌حال آن‌ها را ندیده‌اند، سخت‌تر عمل می‌کنند، باید درمانگر کودک را انتخاب کنید که از این توانایی بهره‌مند باشد.

توانایی ارتباط با والدین کودک

بخش اعظم و بزرگ‌تر بهترین روانشناس کودک با والدین شکل می‌گیرد. به این معنی که گزارش رفتار، پیشرفت‌ها و به‌طور کلی وضعیت روحی و روانی کودک، از سوی روانشناس به والدین منتقل می‌شود.
بنابراین بهترین روانشناس کودک باید فردی باشد که توانایی بالایی در ارتباط گرفتن با والدین و اشتراک‌گذاری وضعیت کودک داشته باشد.

 

چرا سلامت روان کودک مهم است؟

کودکان پس از به‌دنیا آمدن شبیه به یک لوح سفید هستند که هیچ نقش و نگاری ندارند. ارتباط با افراد، محیط و والدین آن‌ها باعث شکل‌گیری شخصیت کودک می‌شود. گاهی در مسیر این رشد و نمو، کودکان با مشکلات رفتاری، ذهنی و روانی مواجه می‌شوند که نیاز به کنترل و مدیریت آن دارند. بنابراین ضروری است است که این مسائل و مشکلات را از راه و مسیر درست آن پیگیری کرده و بهترین روانشناس کودک را پیدا کنید. 
اهمیت مراجعه به روانشناس کودک در چند مورد مهم دارای اهمیت است:


کمک به رشد صحیح کودک

روانشناسی کودک و نوجوان و مراجعه به بهترین روانشناس کودک کمک می‌کند که رشد کودک در مسیر صحیح پیش رود. بنابراین می‌توان کودکی را تربیت کرد که از نظر ذهنی و روانی سلامت‌تر است.

 

آموزش مهارت‌ها

کودکان نیاز به آموزش دارند و این آموزش در بسیاری از ابعاد رشدی، رفتاری و اجتماعی آن‌ها کاربرد دارد. بنابراین باید مهارت‌های مرتبط با هر حوزه را دقیق یاد بگیرند. وجود بهترین روانشناس کودک می‌تواند در آموزش درست این مهارت‌ها بسیار موثر باشد.

 

درمان مسائل روانشناختی

برخی از مسائل روانشناختی مانند اختلال اوتیسم، بیش‌فعالی و ... می‌توانند در کودک دیده شوند که برای درمان این موارد باید به بهترین روانشناس کودک مراجعه کرد. یک روانشناس متخصص این توانایی را دارد که مسائل را ریشه‌یابی کرده و برای درمان آن پروتکل درمانی مناسبی را ایجاد کند.
در بسیاری از موارد مانند اختلالات بیش‌فعالی و ...، نیاز به مداخله دارویی هم احساس می‌شود. این تشخیص به‌وسیله درمانگر کودک ایجاد می‌شود و در این شرایط، کودک به یک روانپزش هم معرفی می‌شود تا دارو درمانی را آغاز کند. دارو درمانی به‌منظور کاهش علائم آزاردهنده اختلالات و همچنین کنترل رفتارها کمک زیادی می‌کند.


چرا افراد بدنبال خانم دکتر روانشناس برای درمان می گردند؟

بعضی افراد و دیدم که به دلایل مختلفی وقتی با غیر همجنس خودشون روبرو میشن استرس میگیرن، خجالت میکشن، موذب هستن و …

شاید الان یسریا بگن وا مگه میشه؟ دیگه دوره ی این چیزا گذشته و … اما واقعا این مسائل هست و خیلی وقتا علل موجهی هم داره.ما تو این مقاله به این میپردازیم که چرا خیلی ها رفتن پیش یک روانشناس خانم رو به آقا ترجیح میدن و چرا بیشتر زنان دوست دارن روانشناس بشن؟

 

خیلی از افراد بنابر دلایل خاصی هنگام انتخاب یک درمانگر، ترجیحات جنسیتی دارند و دلشان می خواهد توسط یک خانم دکتر روانشناس مشاوره بشوند.

مهمترین دلیل این است که بعضی اشخاص با جنس زن راحت تر هستند و میتوانند بسادگی و با آرامش در مورد موضوعات خصوصی و تجربیاتشان با روانشناس خانم صحبت کنند.البته لزوما اینطور نیست که هرجنسی با هم جنس خودش راحت ارتباط برقرار کند اما در اکثر مواقع یک زن ترجیح می دهد با یک خانم دیگر در مورد مسائلش حرف بزند شاید به این دلیل باشد که زنان حرف هم را بهتر می فهمند.

از طرفی هم ممکن است یک زنی که در زندگی اش خشونت های مردانه را تجربه کرده یا مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته، با یک روانشناس مرد، احساس راحتی نکند زیرا فرد در مواجه با این درمانگر دچار استرس میشود و این، ما را از هدف جلسات درمانی دور می کند.

گاهی هم پیش می آید که مراجع می خواهد در خصوص مسائل جنسی و تجربیاتش با درمانگر صحبت کرده و از او سوالاتی بپرسد و شرم و حیا اجازه نمی دهد که این دسته از مشکلات را با غیر همنجس مطرح کند. بنابراین ترجیح می دهد که از راهنمایی های یک خانم دکتر روانشناس برای حل مسائل محرمانه اش استفاده کند.

 

چطور یک دکتر روانشناس زن خوب  پیدا کنم؟

شاید پیدا کردن یک دکتر روانشناس زن خوب در تهران نیاز به صرف زمان و تلاش داشته باشد اما مطمئن باشید ارزشش را دارد.

شما برای درمان به شخصی احتیاج دارید که بتوانید به او اعتماد کنید ، با او درباره موضوعات دشوار و اسرار صمیمی صحبت کنید و راحت باشید. میتوان گفت درمانگر در روند بهبودی شما شریک خواهد بود.بنابراین تا زمانی که نتوانید یک رابطه خوب با درمانگر خود برقرار کنید ، جلسات درمان برایتان موثر نخواهد بود.

پس بهتر است در ابتدا برای یافتن یک روانشناس خانم خوب در تهران کمی وقت بگذارید. خیلی خوب است که از روانشناسی کمک بگیرید که بطور تخصصی در زمینه مشکل شما کار می کند و در آن زمینه تجربیات زیادی دارد.

حتی اگر درمانگر از همه جهات عالی بنظر میرسد و تمام خصوصیاتی که می خواهید دارد اما حس خوبی نسبت به او ندارید بهتر است که به حس خود اعتماد کنید و به فرد دیگری برای درمان مراجعه کنید.

 

چرا تعداد روانشناس خانم از آقا بیشتر است؟

بنابر دلایل متعددی بسیاری از زنان دوست دارند روانشناس بشوند.برخی از نتایج نشان می دهد که تعداد روانشناس خانم از آقا بیشتر است .

زنان بدلیل اینکه تارهای بیشتری در کالوزوم خود دارند می توانند از هردو نیمکره مغزشان بخوبی استفاده کرده و واقعیات و احساسات را بخوبی از هم تشخیص دهند که این باعث درک بیشتر و همدلی احساسی با بیمار می شود.

زنان نسبت به مردان پرحرف تر بوده و قادرند افکار را به کلمات تبدیل کنند. استفاده صحیح از کلمات در جلسات درمانی امری اساسی است.

زنان بخاطر بزرگ بودن ناحیه هیپوکامپوس مغزشان حافظه ی قوی تری دارند و با کمک آن به سوابق پزشکی بیماران خود دسترسی دارند.

در توضیح اینکه چرا زنان بیشتر از مردان در رشته روانشناسی تحصیل می کنند باید بگوییم که زنان براحتی می توانند خودشان را بجای شخص دیگر قرار دهند و این هنگام همدلی با بیمار بسیار مفید است.

یک روانشناس خانم قادر است همزمان چندین کار را در جلسات درمانی انجام دهد. به عنوان مثال می تواند همزمان با تماشای زبان بدن و گوش دادن به صحبت های بیمار ، فکر کند، جلسات گذشته را بخاطر بیاورد ، و آنها را تجزیه و تحلیل کند.

 

3 تن از بزرگترین روانشناس های زن جهان

شاید فکر کنید که همه روانشناسان اولیه، مرد بودند. اما واقعیت این است که زنان از همان روزهای ابتدایی به روانشناسی کمک کرده اند. برآوردها نشان می دهد که در اوایل دهه 1900 ، تقریباً 12? از روانشناسان در آمریکا زن بودند.

یکی از بزرگترین روانشناس های زن جهان ، آنا فروید بود. آنا دختر روانکاو مشهور زیگموند فروید است که در روانشناسی شناخته شده و تأثیرگذار بود. آنا فروید نه تنها عقاید پدرش را گسترش داد ، بلکه به توسعه روان درمانی کودک نیز کمک کرد.

مری ویتون کالکینز به عنوان اولین رئیس زن انجمن روانشناسی آمریکا در طول زندگی حرفه ای خود ، بیش از صد مقاله تخصصی در زمینه های روانشناسی نوشت و مشهور شد.

لتا استتر هولینگ ورث یکی از پیشگامان علم روانشناسی در امریکا بود که مطالعات گسترده ای را روی روانشناسی زنان انجام داد و نشان داد که زنان به اندازه مردان باهوش و توانا هستند.

 

دکتر روانشناس زن خوب در  تهران

اگر بنابر دلایل مختلفی که بصورت خودآگاه یا ناخودگاه در وجود شما هست نمیتوانید مشکل تان را با روانشناس آقا در میان بگذارید و دنبال یک دکتر روانشناس زن خوب در  تهران هستید دکتر فرزانه محمدی انتخاب شایسته ای برای شما هستند.

هر روانشناسی که انتخاب می کنید چه مرد چه زن باید یکسری ویژگی ها داشته باشد:

شنونده فعال و خوبی باشد

یکی از مهمترین مهارتهایی که یک روانشناس می تواند داشته باشد ارتباطات است. روانشناسان باید مشتاقانه و با تمرکز کامل صحبت های بیمار را بشنوند و برای داشتن اطلاعات بیشتر هرجا لازم است سوال بپرسند.

همدل و همراه باشد

یکی از اولین قدم هایی که روانشناس هنگام ملاقات با یک بیمار تازه باید بردارد ایجاد ارتباط خوب است. برقراری رابطه خوب مهم است زیرا بیماران را تشویق می کند تا به متخصص اعتماد کنند و احساسات خود را براحتی بیان کنند.

صبور باشد

درمان یک بیمار آسان و سریع نیست.از اینرو روانشناسان باید صبور باشند و قبول کنند که هر بیمار نیاز به زمان متفاوتی برای پیشرفت و بهبود دارد.ممکن است درمان یک فرد سالها طول بکشد مخصوصا اگر قبلا با ضربه های شدیدی روبرو شده باشد.

 

 

 


توهم چیست و چه بیماریهایی در بروز آن نقش دارند؟

توهم احساسی است که واقعی به نظر می‌رسد، اما در حقیقت توسط ذهن شما ایجاد می‌شود. توهم می‌تواند روی تمام حواس پنچ‌گانه تأثیر بگذارد. برای مثال، ممکن است یک تصویر غیرواقعی ببینید یا صدایی را بشنوید که سایر افراد حاضر در اتاق نمی‌توانند آن را بشنوید. علت توهم متنوع است و می‌تواند از بیماری‌های روانی تا عوارض جانبی داروها و بیماری های جسمی متغیر باشد.

بسته به علت توهم باید برای درمان به روانپزشک، متخصص مغز و اعصاب یا پزشک عمومی مراجعه کنید. درمان بیماری‌ زمینه‌ای می‌تواند به رفع توهم کمک کند. همچنین ممکن است پزشک راهکارهای دیگری مانند افزایش زمان خواب را توصیه کند. با دیجی‌کالا مگ همراه باشید تا با انواع توهم و دلایل بروز آن آشنا شوید.

انواع توهم

توهم ممکن است بینایی، بویایی، چشایی، شنوایی یا لامسه را تحت تأثیر قرار دهد.

توهمات بصری

توهم بصری (Visual hallucinations) شامل دیدن اشیاء، افراد یا نورهایی می‌شود که وجود ندارند. به‌عنوان مثال، ممکن است فردی را ببینید که در اتاق نیست یا چراغ‌های چشمک‌زنی را مشاهده کنید که هیچ کس دیگری نمی‌تواند آن‌ها را ببیند.

توهمات بویایی

توهم بویایی (Olfactory hallucinations) حس بویایی شما را درگیر می‌کند. برای مثال، ممکن است هنگام بیدار شدن در نیمه شب بوی نامطبوعی به مشام شما برسد یا احساس کنید که بدنتان بوی بدی می‌دهد، در حالی که در واقعیت این‌طور نیست. علاوه بر این، ممکن است عطرهایی مانند بوی گل را استشمام کنید که برای شما لذت‌بخش است.

توهمات چشایی

توهم چشایی (Gustatory hallucinations) شبیه‌ی توهم بویایی است، اما به جای بویایی حس چشایی شما را درگیر می‌کند و باعث می‌شود طعم‌هایی را حس کنید که اغلب عجیب یا ناخوشایند هستند. یکی از علائم نسبتاً شایع در مبتلایان به صرع توهم چشایی است که اغلب باعث احساس طعم فلز در دهان می‌شود.

توهمات شنوایی

 

توهم شنوایی (Auditory hallucinations) از رایج‌ترین توهماتی است که ممکن است یک فرد تجربه کند. در این شرایط ممکن است صدای شخصی را بشنوید که با شما صحبت می‌کند یا به شما می‌گوید که کارهای خاصی را انجام دهید. صدا ممکن است عصبانی، خنثی یا صمیمی باشد. نمونه‌های دیگر این نوع توهم شامل شنیدن صدای راه رفتن افراد در اتاق یا ضربه زدن مکرر است.

توهمات لمسی

توهمات لمسی (Tactile hallucinations) شامل احساس لمس یا حرکت روی بدن می‌شود. برای مثال، ممکن است احساس کنید که حشرات روی پوست شما می‌خزند یا اندام‌های داخلی شما در حال حرکت هستند. همچنین احتمال دارد دست‌های کسی را روی بدن خود احساس کنید.

علت توهم

عوامل مختلفی در بروز توهم نقش دارند که رایج‌ترین آن‌ها عبارتند از:

دیابت

زمانی که قند خون شما برای مدت طولانی بالاتر از حد طبیعی باشد، ممکن است دچار توهم شوید. اگر قند خون به بیش از 600 میلی‌گرم در دسی‌لیتر (mg/dL) برسد، به سندرم هیپرگلیسمی هیپراسمولار مبتلا می‌شوید. این سندرم یکی از عوارض جدی دیابت است که باعث تشنگی شدید، تب، گیجی و توهم می‌شود. در این شرایط برای کاهش قند خون و تأمین مایعات و الکترولیت‌های مورد نیاز بدن به داروهای تزریقی یا داخل وریدی (IV) نیاز دارید.

اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی یک اختلال روانی جدی است که تفکر، رفتار و احساسات را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با علائم مختلفی مثل توهم و هذیان‌ همراه است. این بیماری عملکردهای روزانه‌ی فرد را مختل می‌کند و مبتلایان به آن به درمان مادام‌العمر نیاز دارند. درمان سریع و به موقع می‌تواند قبل از بروز عوارض جدی به کنترل علائم بیماری کمک کند.

شنیدن صداهای غیرواقعی در سر یکی از علائم رایج اسکیزوفرنی است که حدود نیمی از بیماران به آن مبتلا می‌شوند. بعضی از افراد هم ممکن است دچار توهمات بصری شوند. در حال حاضر، پزشکان علت بروز این علائم را نمی‌دانند، اما معتقدند که ترکیبی از عوامل مختلف شامل تغییرات مغز، ژنتیک و محیط در بروز آن‌ها نقش دارند. داروهای ضد‌روان‌پریشی می‌توانند به کاهش این علائم کمک کنند.

بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال پیشرونده‌ی سیستم عصبی است که روی حرکات بدن تأثیر می‌گذارد. غالباً علائم این بیماری به تدریج و از یک سمت بدن شروع می‌شود و خود را به صورت لرزش اندام‌ها، کند شدن حرکات، سفتی عضلات و تغییر گفتار نشان می‌دهد. بیشتر این علائم به دلیل از بین رفتن سلول‌های عصبی سازنده‌ی دوپامین ایجاد می‌شوند. دوپامین یک پیام‌رسان شیمیایی است که کاهش آن به فعالیت غیرطبیعی مغز منجر می‌شود. علت بیماری پارکینسون ناشناخته است، اما احتمالاً ژن‌ها و بعضی از سموم در بروز آن نقش دارند.

بیش از نیمی از مبتلایان به این بیماری دچار توهم یا هذیان می‌شوند و معمولاً توهمات بصری دارند. کارشناسان از علت دقیق بروز این علائم آگاه نیستند، اما به نظر می‌رسد که تغییر مغز که در اثر خود بیماری یا استفاده از روش‌های درمانی ایجاد شده، در بروز آن‌ها مؤثر است. ممکن است پزشک از داروهای ضدروان‌پریشی برای کنترل توهمات در این بیماران استفاده کند.

 

 


شایع ترین بیماری های روانی در سالمندان

شایع ترین بیماری های روانی در سالمندان را بشناسید تا بتوانید با راهکارهای مناسب از بروز و یا تشدید آنها در سالمندی پیشگیری کنید. ما در این مقاله این بیماری های شایع سالمندی را بررسی کرده ایم. بر اساس گزارش CDC ، بیش از 20 درصد از بزرگسالان 55 ساله یا بالاتر دارای نگرانی های روانی بوده اند، اما از هر سه نفر فقط دو نفر تحت درمان قرار گرفته اند.

در حالی که تشخیص بیماری های روانی در افراد مسن غالباً نادیده گرفته و چالش برانگیز است، اما عوارض آن می تواند سلامت و رفاه سالمند را به شدت کاهش دهد، درمان سایر بیماری های مزمن را پیچیده کرده و حتی منجر به مرگ شود.

آمار سلامت روان سالمندان

بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، اختلالات روانی تقریباً 15 درصد از افراد بالای شصت سال را تحت تأثیر قرار می دهد، این تعداد با افزایش سن به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. اختلالات اضطرابی 3.8 درصد از افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهند.

  • CDC بیان می کند که 20 درصد افراد پنجاه و پنج سال و بالاتر، نوعی نگرانی از سلامت روان دارند.
  • افسردگی تا 5 درصد از افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد، اما این تعداد در افرادی که به مراقبت های بهداشتی خانگی نیاز دارند به حدود 13.5 درصد می رسد.
  •  مردان بالای هفتاد و پنج سال و بالاتر نرخ خودکشی بالاتری نسبت به سایر گروه های سنی (38 در 100000) دارند.

چرا مسائل مربوط به سلامت روان با سالمندان حل نمی شود؟

علیرغم آنچه آمارها نشان می دهد، به دلیل مشکلات بهداشتی و زندگی مرتبط با سن، انتخاب مسائل بهداشت روانی در میان سالمندان دشوار است. گاهی اوقات علائم می توانند بسیار ظریف باشند یا به انواع دیگر بیماری های زمینه ای یا تغییرات زندگی نسبت داده شوند.

علاوه بر این، افراد مسن کمتر علائم جسمی که در حال تجربه آنها هستند یا علائم مربوط به مشکلات روانی را ،به پزشک ارائه می دهند. این می تواند به دلیل انگ بر مشکلات بهداشت روانی باشد، یا شاید فرد نتواند توضیح دهد که چه چیزی را تجربه می کند.

به عنوان مراقبین، بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم این است که علائم و خطرات مربوط به مشکلات رایج سلامت روانی را درک کرده و در مشاهده و انتقال تغییرات یا علائم به متخصصان بهداشت روان کوشا باشیم.

عوامل خطرساز و علل شایع ترین بیماری های روانی در سالمندان

 

یکی از مشکلات اصلی در تشخیص و درمان سالمندان مبتلا به بیماری روانی، این است که افراد مسن بیشتر از مسائل روانی (CDC) مشکلات جسمی را گزارش می دهند. اما حتی استرس های عادی احساسی و جسمی مرتبط با افزایش سن می تواند منجر به افسردگی یا اضطراب شود. در اینجا برخی از محرک های احتمالی بیماری های روانی در سالمندان ذکر شده است:

  • اندوه
  • تنهایی
  • بیوه گی
  • داروهای خاص
  • ناتوانی های جسمی
  • درد و بیماری مزمن
  • تغییرات عمده زندگی
  • بیماری ایجاد کننده زوال عقل
  • سوء تغذیه یا رژیم غذایی نامناسب
  • اختلالات جسمی مانند تیروئید یا بیماری فوق کلیوی که بر احساسات، اندیشه یا حافظه تأثیر می گذارد.

علائم شایع ترین بیماری های روانی در سالمندان

با افزایش سن، دیدن تغییرات غیر معمول نیست. فراموشی عمومی طبیعی است، اما افسردگی مداوم، اضطراب، از دست دادن حافظه یا سایر مسائل شناختی می تواند نشانه های جدی تر باشد.

اگر شما یک مراقب هستید یا یک دوست سالمند در زندگی خود دارید، می توانید شاخص های یک مسئله سلامت روانی را مشخص کنید. در اینجا برخی از علائم هشدار دهنده رایج برای جستجو وجود دارد:

  • میل یا نیاز به مواد مخدر
  • از دست دادن حافظه کوتاه مدت
  • افزایش احساس استرس یا نگرانی
  • مشکلات نظافت یا نگهداری از منزل
  • عصبانیت، آشفتگی یا افزایش پرخاشگری
  • تمایلات رفتاری وسواسی-اجباری یا افکار
  • رفتارها یا افکار غیرمعمول جهت دیگران
  • تغییر در اشتها، سطح انرژی و یا خلق و خوی
  • افکار مداوم ناامیدی، غم و اندوه، و یا خودکشی
  • احساس اضطراب، بیقراری، یا مشکل در تمرکز
  • مشکلاتی در خواب بیش از حد یا در خواب ماندن
  • مشکل در مدیریت امور مالی یا کارهای مربوط به اعداد
  • رفتارها یا افکاری که بر فرصت های اجتماعی، کار یا خانواده تأثیر می گذارد.
  • مشکلات گوارشی مداوم، درد یا سردرد که با سایر مشکلات زمینه ای توضیح داده نمی شود.

اگر یکی از اعضای خانواده یا فردی که تحت مراقبت است هر کدام از این علائم را نشان داد، با تیم مراقبت های پزشکی، از جمله پزشک مراقبت های اولیه تماس بگیرید تا بهترین راه برای تشخیص و درمان نگرانی های احتمالی مربوط به سلامت روان را قبل از جدی شدن آنها تعیین کنید.

 


درمان اضطراب جدایی

اضطراب جدایی یک مرحله معمولی برای بسیاری از نوزادان و کودکان نوپا است. کودکان خردسال اغلب دوره ای دارند که در آن هنگام جدا شدن از والدین یا مراقبان اصلی خود مضطرب یا مضطرب می شوند. نمونه‌هایی از این می‌تواند اشک در هنگام رها کردن مهدکودک یا عصبانی شدن زمانی که فرد جدیدی آنها را در آغوش می‌گیرد باشد. این معمولاً در حدود 2 تا 3 سالگی شروع به بهبود می کند.

در برخی از کودکان، اضطراب جدایی شدید و مداوم نشانه وضعیت جدی تری است که به نام اختلال اضطراب جدایی شناخته می شود. اختلال اضطراب جدایی را می توان از سنین پیش دبستانی شناسایی کرد.

اگر اضطراب جدایی شدیدتر از سایر کودکان همسن یا طولانی‌تر به نظر می‌رسد، در مدرسه یا سایر فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد می‌کند یا شامل حملات پانیک یا سایر رفتارهای مشکل‌ساز باشد، ممکن است فرزند شما دچار اختلال اضطراب جدایی شود. اغلب، اضطراب جدایی به اضطراب کودک در مورد دوری از والدین یا قیم مربوط می شود، اما می تواند به یک مراقب نزدیک دیگر مربوط باشد.

در موارد کمتر، اختلال اضطراب جدایی ممکن است در نوجوانان و بزرگسالان رخ دهد. این می تواند باعث ایجاد مشکلات بزرگ در خروج از خانه یا رفتن به محل کار شود.

درمان می تواند علائم اختلال اضطراب جدایی را کاهش دهد. درمان ممکن است شامل انواع خاصی از درمان، گاهی همراه با دارو باشد.

علائم

اختلال اضطراب جدایی زمانی تشخیص داده می شود که علائم بسیار بیشتر از حد انتظار برای سن رشد فرد باشد و باعث ناراحتی یا مشکلات عمده در انجام فعالیت های روزانه شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • پریشانی مکرر و شدید هنگام فکر کردن به جدایی یا دوری از خانه یا عزیزان. این ممکن است شامل دلبستگی یا عصبانیت در مورد جدایی باشد که طولانی تر یا شدیدتر از سایر بچه های همسن باشد.
  • نگرانی دائمی و شدید در مورد از دست دادن والدین یا عزیزان دیگری به دلیل بیماری، مرگ، یا یک فاجعه یا آسیبی که به آنها وارد می شود.
  • نگرانی دائمی از اینکه اتفاق بدی بیفتد، مانند گم شدن یا ربوده شدن، که باعث جدایی از والدین یا سایر عزیزان شود.
  • عدم تمایل یا امتناع از دوری از خانه به دلیل ترس از جدایی.
  • اگر کودک به سنی رسیده است که انتظار می رود تنها در خانه باشد یا در جایی بدون والدین یا عزیزان نزدیک باشد.
  • عدم تمایل یا امتناع از خوابیدن دور از خانه یا خوابیدن بدون والدین یا عزیزان دیگر، در صورتی که کودک به سنی رسیده باشد که ممکن است این فعالیت ها مورد انتظار باشد.
  • کابوس های تکراری در مورد جدایی.
  • شکایت مکرر از سردرد، معده درد یا علائم دیگر در حین یا قبل از جدایی از والدین یا سایر عزیزان.

اختلال اضطراب جدایی ممکن است همراه با حملات پانیک رخ دهد. حملات پانیک حملات مکرر احساس ناگهانی اضطراب و ترس یا وحشت شدید است که در عرض چند دقیقه به اوج خود می رسد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد